پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در روز‌های گذشته، آتش درگیری و تنش میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان در مرز‌های بین دو کشور داغ‌تر شده است، تا جایی که نیرو‌های نظامی دو طرف در حالت آماده‌باش قرار گرفته‌اند و در این مدت مقامات دو کشور بار‌ها یکدیگر را به اقدامات تحریک‌کننده و تیراندازی به سمت نیرو‌های یکدیگر متهم کرده‌اند.اقدامات اخیر آذربایجان و ارمنستان چیزی نیست که ایران نسبت به آن ساکت بماند و مقامات کشور نشان داده‌اند هوشیارانه و به طور دقیق، تحولات قره باغ و قفقاز جنوبی را تحت نظر دارند، چراکه ممکن است هرگونه مداخله و اقدام نسنجیده، کشور را درگیر یک تله امنیتی اسرائیلی-آمریکایی در مرز‌های شمال غرب کشور کند. تاکنون نیز رویکرد جمهوری اسلامی در مواجهه با این مسئله تاکید بر حفظ ثبات و آرامش در منطقه از طریق دیپلماسی و گفتگو، و در عین حال اعلام موضع و هشدار جدی به طرفین درباره خط قرمز‌های ژئوپلیتیک منطقه و هرگونه تغییر در مرز‌های شمال غربی کشور و مداخله بیگانگان بوده است.

ارمنستان و جمهوری آذربایجان روز پنجشنبه یکدیگر را به انتقال نیرو و تجهیزات نظامی به مرز مشترک میان دو کشور متهم کردند. باکو اخیرا با ایجاد ایست و بازرسی نظامی مسیر مهم لاچین به قره‌باغ را مسدود کرده بود. این تنها مسیر دسترسی ارمنستان به منطقه قره‌باغ کوهستانی است، اما جمهوری آذربایجان مدعی است که هدف از این اقدام جلوگیری از قاچاق سلاح است. بروز درگیری‌ها بین ارمنستان و آذربایجان، تهدید‌های مکرر باکو برای باز کردن کریدور زنگزور به زور نظامی، حمایت مداوم ترکیه از آذربایجان و سکوت و موضع مبهم روسیه در قبال منطقه، نگرانی‌های تهران را تشدید کرده است.ایران نگرانی عمیق تری در مورد تغییرات ژئوپلیتیکی و توازن قوا در منطقه قفقاز دارد. تهران، تغییرات ژئوپلیتیکی و توازن قوا در منطقه قفقاز را در راستای منافع ترکیه، اسرائیل، آمریکا و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) می‌داند. ایران، برخلاف روسیه و دیگران، تنش‌ها در قفقاز جنوبی را صرفاً به‌عنوان یک «درگیری مرزی» بین ایروان و باکو نمی‌بیند. در حقیقت، افتتاح کریدور زنگزور، دسترسی نظامی مستقیم ترکیه را به عنوان یکی از اعضای ناتو در منطقه قفقاز فراهم می‌کند.به طور خلاصه بروز درگیری‌ها بین ارمنستان و آذربایجان، تهدید‌های مکرر باکو برای باز کردن کریدور زنگزور به زور نظامی، حمایت مداوم ترکیه از آذربایجان و سکوت و موضع مبهم روسیه در قبال منطقه، نگرانی‌های تهران را تشدید کرده است.

برنامه‌ریزی چندین ساله رژیم صهیونیستی برای نفوذ و ایجاد جای پا در منطقه قفقاز اصلی‌ترین دلیل برای دمیدن تل‌آویو در آتش جنگ میان ارمنستان و آذربایجان است.

درگیری میان ارمنستان و آذربایجان بر سر مناطق ناگرونو قره باغ از سال ۲۰۱۶ آغاز شد و در روز یکشنبه ۶ شهریور ماه جنگی میان این کشور‌ها شروع شده و به سرعت رو به وخامت رفت. رئیس‌جمهور آمریکا هم اعلام کرد در جست و جوی راهی برای پایان دادن به خشونت‌هاست. جو بایدن، نامزد رقابت‌های ریاست جمهوری آمریکا، هم در بیانیه‌ای اعلام کرد خصومت‌ها می‌تواند موجب جنگی گسترده شود. بایدن از دولت ترامپ خواست ناظران بیشتری را به «خط آتش‌بس» بفرستد و از روسیه هم خواست «ارسال سلاح به دو طرف را متوقف سازد».

وزیر دفاع جمهوری آذربایجان نیز در این خصوص اعلام کرد که طرف ارمنی مناطق مسکونی داخل مرزی جمهوری آذربایجان را بمباران کرده است.

صدر اعظم آلمان در دیداری با رئیس جمهور ارمنستان خواستار راه حل صلح آمیز و دیپلماتیک برای حل درگیری‌های بین دو کشور آذربایجان و ارمنستان شد.